من انسان را از گل آفریدم، ولی از روح خود نیز در او دمیدم.
من انسان را پر وبال ندادم، ولی وی را اشرف مخلوقات دانستم.
من جهنم را آفریده بودم، ولی انسان را در بهشت قرار دادم.
من درختی ممنوعه ساختم، اما استفاده از دیگر درختان را آزاد گذاشتم.
من شیطان را آفریده بودم، اما توانایی نه گفتن را به او داده بودم.
انسان با خوردن سیب ممنوعه دلم را شکست، اما از آنها دلسرد نشدم.
من انسانها را از بهشت بیرون کردم،اما از درگاه ام بیرون نکردم.
من انسان را تنها به زمین فرستادم، اما همیشه با آنها بودم.
انسانها ناشکری وگرنه میکردند، اما همچنان توبه پذیر بودم.
فرستادمشان به زمین تا توبه کنند، ولی هر کاری جز توبه کردند.
بعضی از آنها پیرو شیاطین شدند، ولی همچنان خدایشان ماندم.
پیغمبران ام را تک تک کشتند، اما همچنان هدایتشان کردم.
درباره این سایت